Jest nowy szef CBŚP. Ostatnie lata spędził w Kosowie
Nominacja insp. Cezarego Luby na szefa Centralnego Biura Śledczego Policji (CBŚP) stanowi kolejny krok w kierunku realizacji koncepcji insp. Marka Boronia, pełniącego obowiązki komendanta głównego policji, zmierzającej do odświeżenia i odpolitycznienia wizerunku policji w Polsce. Decyzja ta, odbiegająca od praktyki powierzania stanowisk kierowniczych osobom wcześniej bezpośrednio związanym z daną jednostką, może być postrzegana jako próba wprowadzenia nowej perspektywy i uniknięcia potencjalnych zarzutów dotyczących nieformalnych układów czy kolesiostwa.
09.02.2024 14:06
Insp. Luba, który służbę w policji rozpoczął w 1992 roku, a ostatnie lata spędził na misji w Polskim Kontyngencie Policyjnym Misji Unii Europejskiej w zakresie praworządności w Kosowie (EULEX), przynosi do CBŚP bogate doświadczenie międzynarodowe oraz ekspertyzę w dziedzinie zwalczania przestępczości zorganizowanej, w szczególności narkotykowej. Jego nominacja może więc sygnalizować kontynuację intensywnych działań CBŚP w tych obszarach, przy jednoczesnym dążeniu do zwiększenia efektywności i transparentności funkcjonowania policji.
Przesunięcie dotychczasowego szefa CBŚP, nadinsp. Pawła Półtorzyckiego, do roli dowódcy garnizonu dolnośląskiego, gdzie ma za zadanie odbudować wizerunek policji, szczególnie po kontrowersyjnych wydarzeniach ostatnich lat, również wpisuje się w szerszy kontekst reform i zmian wizerunkowych w polskiej policji. Pokazuje, że aktualne kierownictwo policji aktywnie dąży do zaradzenia problemom i wyzwaniom, z jakimi zmagała się formacja w przeszłości, starając się jednocześnie odpowiadać na aktualne potrzeby i oczekiwania społeczne.
Z kolei sytuacja wokół odwołania nadinsp. Piotra Mąki, dotychczasowego komendanta wojewódzkiego w Wielkopolsce, ujawnia złożoność relacji pomiędzy policją a sferą polityczną oraz wyzwania związane z zapewnieniem niezależności tej instytucji. Odwołanie Mąki, zainicjowane w kontekście jego konfliktu z wiceministrem spraw wewnętrznych i administracji Wiesławem Szczepańskim, podkreśla, jak polityczne napięcia mogą wpływać na decyzje kadrowe w strukturach policji, a tym samym na percepcję jej apolityczności i obiektywizmu przez społeczeństwo.
Ta dynamika między policją a polityką, ilustrowana przez przypadki takie jak Mąka czy wcześniej wspomniane kontrowersje wokół policji we Wrocławiu, stanowi kluczowe wyzwanie dla insp. Marka Boronia i jego koncepcji reform. Dążenie do odpolitycznienia i zwiększenia transparentności w policji wymaga nie tylko zmian kadrowych, ale również szeroko zakrojonych działań strukturalnych i kulturowych, które mogą zapewnić większą odporność tej instytucji na zewnętrzne naciski oraz wzmacniać jej wiarygodność i zaufanie publiczne.
Przypadki takie jak te opisane w kontekście zmian w CBŚP i innych jednostkach policji w Polsce podkreślają złożoność i wielowymiarowość wyzwań stojących przed nowym kierownictwem. Reformy te, realizowane w obliczu zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych oczekiwań, będą wymagały nie tylko strategicznego podejścia do kwestii kadrowych, ale również zdecydowanych działań na rzecz budowania kultury organizacyjnej opartej na profesjonalizmie, transparentności i odporności na wpływy polityczne.